1
گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی، دانشگاه تبریز، ایران
2
گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید مدنی، تبریز،ایران
چکیده
از جنبههای هنری کلام، نظاممندی موسیقیایی آن است. شاعران مکتب ارّان به ظرفیت موسیقیایی زبان واقف بودند و از آن به بهترین نحو در غناء آثار ادبی خویش بهره میبردند. مجیرالدین بیلقانی نیز که از شاعران این مکتب بود بر جنبههای موسیقی کلام واقف و هنرمندانه از این امر در پرباری اشعارش استفاده میکرد. در این مقاله، جنبههای موسیقیایی دیوان مجیر مورد بررسی قرار میگیرد. تنوع اوزان و بحور مورد استفاده مجیر گذشته از توانایی و تسلط وی بر فنون ادب پارسی، نشان از غناء موسیقی بیرونی دیوان اوست. وی بیشتر اشعارش را در وزن (مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن) سروده و از دوازده بحر مورد استفاده مجیر، بحر رمل بیشترین فراوانی را دارد. بهرهگیری مجیر از ساخت-های مختلف قافیه و تمایل او به سرودن اشعار مردّف با ردیفهای طولانی و متنوع بر غناء موسیقی کناری دیوانش افزوده است. این مقاله و نمونه هایی که در آن مورد بررسی قرار می گیرد بخشی از خلاقیت هنری و شعری مجیر را نشان می دهد.